Mevsimler geldi, geçti
Gözlerin hiç değişmedi
Hep bir başka bahar içinde
Hep bir bekleyen yabancı gözbebeklerinde
Beni inciten biryerler
Çok uzak sevgiler
değiştim canımın ötesi
Gelme saçlarıma taçlar yapmaya
Gelme avuç içlerimi koklamaya
Artık aldanmam yalancı baharına,
Bıraktım ben seni, bir başka kadına….
Yalnız ve umarsız yürüyeceğim bir süre daha bu yolda
İçim acısa da,
Ben yıpransamda,
Sarmaş dolaş yürümem biraz daha
Biraz daha sabrederim bu kör karanlıklara
Düşünmem dokunuşları
Düşünmem dokunmalarımı
Iyi de olur hani…
Sevmem seni bundan sonra
Bulurum sevecek birşeyleri
Bilirsin ben kırdaki çiçekleri de severim
Yine de zor olmaz kömür gözlüm
Sensizlik, sessizlik fikrine alışmam
Zor olmaz
Olmadığın maviliklere yelken açmam
Senin başkalarıyla olduğuna kendimi inandırmam
Aşkın kör gözlerindeki kara perdeleri indirdim ben
Ilk kez ” bitti artık! “ diye geçirdim içimden
-galiba bitti!….
sana küçük bana çok büyük gelen bu yürek
herşeye rağmen sana dair düşlerini erteledi.
Kucağıma düşüp kalan bir tel saç, siyah ve kısa
Nerden takılmışsa bir türkü dudaklarımda
Konusu “aşk!”
Konusu “ayrılık!”
Şimdi iki yol olsa önünde
Biri bana gelen,
Diğeri benden uzaklara giden!
Git! Derim sana
Havaları bahane etmeden
Bu yağmurda dinsin öyle giderim demeden
Mutluluk tek kişilik canımın ötesi
Mutluluk korkutuyor beni
Sen git
Hakkın tabi ki gitmek
Yoksa bana nasıl geri dönebilirsin…
