Ey can…
Can dersin, canana imrenirsin
Sevda adına methiyeler düzer nefeslenirsin
Aşk için ne kadar gamsız ve bigânesin, idrakte fakirsin
İlim ve fikirsiz aklın, ülfetsiz kalbin, izansız hesabın derdindesin
Bilmem ki niçin nedensizlik üzerine ömrünü ikame edersin, hala ne derlerdesin
Fakirlik varlık adına olmaktan ötedir, o ruhun ve kalbin sahibinden habersizlik niyedir…
Mustafa CİLASUN
