kalbim duracak gibi...
ya göremezsem onları...
bu kadar zamandır iç içe yaşayıp da o minik bedenleri kucaklayamazsam ya...
gerek ameliyat korkusu, gerekse daha gelişimlerini tamamlamadıklarını bile bile mecburen iki can dünyaya getirecek olmanın korkusu...
neydi bilemiyorum...
bildiğim tek şey onları sağ salim görmek isteğimdi kucağımda...
genel anesteziyle yapılacak olan doğumumda ameliyathanenin kapısı benim için sırat köprüsü gibiydi...
-neden ağlıyorsunuz ?
-baksanıza herkes ağlıyor, nasıl tutayım kendimi...
zaten korkuyorum da...
-bir şey hissetmeyeceksiniz...
hayalimde canlandırdığımdan daha farklı gördüğüm ameliyathaneye girdiğimde korkulu gözlerim sadece çok güvendiğim doktorum Ulun Uluğ'u arıyordu...
-hadi bakalım hazır mısın ?
-değilim desem ????
-çişini yaptın mı ?
-yaptım ama hala var gibi :))) korkudan...
elimin kolumun bağlanması , damar yolumun açılması ,bir kaç dedikodu...fakat o da ne??? fotoğrafçı nerde ???
yaklaşık 30 dk önce tanıştığım Pınar'a sanki 10 yıllık dostummuş gibi ihtiyaç duyuyorum :) elimden tutsun istiyorum, korkumu yeneyim...
kıyafet giyiyormuş meğerse...
-ödüm patladı seni göremeyince...
- :)
o buz gibi ne olduğu bilmediğim şeyi sürerlerken karnıma ,gitmişim bilmediğim karanlığa....ağlaya ağlaya...
( ya ciğerleri gelişmemişse, ya küveze girerler de koynuma alamazsam , kaç kilo doğacaklar acaba ? , ağlayacaklar mı dünyayla buluşmalarında ? , sütüm gelecek mi , anne olabilecekmiyim iki minik can'a , sağlıklılarmı?... vs vs... )
uyumuşum....
-uyan hadi bakalım, yandın sen yandın ,çok cazgır bunlar :))
-bitti mi ? ( koluma bakıyorum , pembe ve mavi bantlar takılıyor ilk gözüme :) )
-bitti , geçmiş olsun ...
-karneleri kaç ???
( apgar skorlarının küvöze girmemeleri için en az 7 olması gerektiğini biliyorum ya :) ilk o geliyor aklıma ve anestezi uzmanına soruyorum )
- ????? karneleri mi ?
(narkozluyum ya ne saçmalıyo diyordur )
-apgar notları apgar .... ( herşeyi de biliyorum :) narkoz markoz hikaye )
- :))))))
-10 aldılar 10 girmediler küvöze....
-ohhh diyorum çok şükür...
hüngür hüngür ağlıyorum...
taa ki titreyen ellerim minik yavrularımın elleriyle buluşana kadar....
hoşgeldiniz bebeklerim....
