Bir ikindi vaktinde çıktın karşıma
Kırılmıştın gözlerinden belliydi
Ürkektin dağınıktı saçların
Kaçıyordun korkuyordun
Fırtınada rotasız kalmıştın
Savruluyordun
Bana çarpmıştın
Titrek bir özür çıkmıştı ağzından
Özür dilerim beyefendi demiştin
Rica ederim demiştim önemi yok
İyi misiniz diye sormuştum
Susmuştun
Sonra anlattın hikayeni
Hüzün soludu kurduğun cümleler
Çay içmiştik arka arkaya küçük bardaklarda
Çayın demine karışmıştı kederlerin
Anlattın anlattın
Dur demiştim sana
Dur harap etme kendini bu kadar
Zor demiştim bilirim
Geçmişe sünger çekivermek hemen
Var mısın demiştim
Benle yeni bir yolculuğa
Elin yavaşça elime dokunmuştu
Evet diyordu gözlerin
Kalktık oturduğumuz masadan
Gece olmuştu
Işıklar altında yürüyüp gitmiştik
Yeni sabaha
KİTAP İZLERİ
İyilik
Şebnem İşigüzel
Bir Yalancının Son İtirafları: Şebnem İşigüzel’in “İyilik” Romanında Parçalanan Bir Hayat Şebnem İşigüzel, çağdaş Türk edebiyatının en cesur seslerinden biri olarak, okuru her zaman rahatsız
İncelemeyi Oku
