]
Yeni bir karanlığın uçuş mesafesinde yelken açmış bulutlarım
Gidiyorum…
Nereye bir yağmur tanesi bırakacağım belirsiz o matemi rengin ahenklerinde
Ah mevsimlerin bir görebilsem yüzünü
O zaman zemheriye mecnun olur mu bu yürek?
Senle benim ışığım Samanyolu bile olsa
Aydınlatmaz içimde köklenen yaban güllerini
Aydınlatmaz bizi harikalar diyarına götürecek yolu…
Bir nefes gibi düşünmek gerekir oysa seni,alelade
İçime çekerken eliyorum bir bir ağılarını
Arınmışsın…
Bırakırken sımsıkı tutuyorum.
Akciğerlerime doluşun doğa annenin,beni evinde karşılayışı gibi
Gitmeni hiç istemiyoruz…
Siyaha dönerken tezatlar içindeki sen,en sevdiğim
Yalan mevsimlerin yüreğime ateşi,
Ne bir kar tanesi ne de solmuş bir yaprak senden ötesi
Yağmurum sana sevdalı söylemese de
Götürecek bizi bulutlar dolusu o en bilinmeyene
Ve ışığımız…
Yüzüme her bakışında bizi birbirimize kenetleyen
Yıldırımlar olacak ışığımız
Gökyüzü arkadaşımız olacak kısacası
Yağmurun hatırına
Gitmeni istemiyorum…
