Bir kere baslamisti gece,
Biliyordum bitecegini,
O parlak yuz,
Oldugum yerde kalakaldim,
Oyle kalabalikti ki,
Sessizdi ama,
Bir ben, bir sehir, bir de o.
Isiklar kusmustu bana,
Gece ilerliyor, ayrilik yaklasiliyordu,
Sehir uykuya daliyordu,
O' nun yuzu hala parlakti,
Ve ben O' nu ve sehri terkediyorum,
Bitecegini bildigim gecenin baslangina inat.
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
