Ne kadar
İstesem de biliyorum sana kavuşamam
Bir yolcu hicranıyla sana el sallayamam
Sen ki
Her mevsim güzelliğini içime serensin
Vefasız bir kuşun misali kalbi titretirsin
Yıllarca
Avunduğum, umudun dalları kök saldı
Yapraklar sarardı bir gün çiçek açmadı
Baharlar
Hep sonbahar oldu, yüreğim burkuldu
Tenim titremelerin bir esiri olarak soldu
Sana olan
Hasretim, dağların zirvesinden seslenirim
Muhayyilemde demlediğim senin o sevgin
Divane eder
Bir mantık mı dinler gönülüm feryat eder
Olmasın böyle bir keder insanı telef eder
İstemem
Seninle el ele göze göze gelmeyi neyleyim
Senin gönlüme sereceğin o sevgini özlerim
Zevki
Neyleyim hevesi dileyene vereyim hazdır işim
Senin aşkınla, mana ahenginde nefesleneyim
Cazibeler
Ne kadar bulunur dirliğin içinde gizlenen izler
Tükenecektir nefesler kadrin içinde silinmezler
Senin
Gönlünde bir iz bırakmak, senle nefes almak
Cihanı anlamak, hali tanımak aşkı yaşamaktır
