sen görününce
topuğumdan saçıma
yangın yürür hala,
inletir toprağımı
o şehzade yürüyüşün
bakarda,yaktığı yeri
görmez gözün,
bu sızıyla ben
salarım kederi kafesinden
hüzün,yatağını bulur
dağılı verir yurdumda irem
bostanıma akan
nehirler kurur,
hüznümün inciden
heykelini yapsalar
getirip
gözlerine assalar
yinede
düşmez miyim hayaline
bir anlık
çöl serabı gibi
kırıp geçecek misin
bu melal zincirini
deli tufanlar gibi,
söylesene yar!
derdimin nasibimidir
şah damarımda vuran
bu bitmez
sonu gelmez intizar.
EbrU OluR
