Gidiyorsun
Aynalara soruyorum yokluğunu
Aksimde hüznü görüyorum
Yoksulluğu yanlızlığı ve
Cesaretin kırık parçalarını görüyorum
Tadı dudağımda kalmış sevişmelerin verdiği
Garip sancının utancını görüyorum
Gitme diyememenin verdiği ızdırabı
Sonbaharın yüzüme çizdiği acıyı görüyorum.
Gidiyorsun
Aynalar soruyor yokluğunu
Gözlerimle anlatıyorum
Zormuş diyorlar
Bildiğimden, beklediğimden daha zor
Unutacaksın diyorlar kendileri bile inanmayarak
Yağmurlar yağdırıyor ardından
Sonbahara küfrediyor
Kışa isyanlar savuruyor bakışlarım
Yokluğunun verdiği çaresizliği görüyorlar
Gidiyorsun
Aynalarla birlikte ağlıyoruz yokluğuna
Sağ köşesinde en güzel resmini taşıyor benim için
Bende gözlerimde bakışlarını onlar için
Senin gibi bakıyorum aynalara
Senin gibi gülüyor
Senin bana seslendiğin gibi sesleniyorum
Aynadaki yansımama
Gidiyorsun
Aynalarla birlikte sapıtıyoruz galiba
KİTAP İZLERİ
Pia Mater
Serkan Karaismailoğlu
Zihnin Labirentlerinde Bir Gerilim: "Pia Mater" Bilim ve edebiyatı bir araya getirme çabası, çoğu zaman bir tarafın diğerinin gölgesinde kalmasıyla sonuçlanan riskli bir girişimdir. Bir
İncelemeyi Oku
