]
"Ana başa taç imiş
Her derde ilâç imiş.
Bir evlat pîr olsa da
Anaya muhtaç imiş."
"Ana gibi yâr, vatan gibi diyar olmaz."
"Cennet anaların ayakları altındadır."
Öğrencilik, memurluk derken hep GURBETTE geçti hayatımız. Çoğu zaman bayramlarımızı gurbette yaşadık. Ana-baba-kardeş hasreti içimizi burktu da şartlar, sılaya gitmeye elvermedi.
Bu şiirim de gurbette bayram yapmanın eseridir...
1988 Yılında kaybettiğim anama ve hayata veda etmiş olan tüm analara Allah’tan rahmet diliyor, hayatta olan analarımızın (büyük-küçük hepsinin) ellerinden öpüyor ANNELER GÜNÜ’NÜ kutluyorum.
ANAMA...
Melül mahzun bayram ettim gurbette,
Resimlerden ellerini öptüğüm.
Ortağımdın, yardımcındın her dertte...
Yanağında güllerini öptüğüm.
Bir hasretim bir hasretim yüzüne!
Koy başımı, beni yatır dizine.
Ağladıkça “anam” diyen sözüne,
“Oğlum!” diyen dillerini öptüğüm.
Elimden tutanım, yaşımı silen
Bizimle ağlayıp, bizimle gülen…
Dokuz evladından var mıdır gelen?
Yaprağında dallarını öptüğüm.
On bir candan, dokuzunu yetirdin.
İyi-kötü bugünlere getirdin...
O yokluk içinde nasıl ederdin?
Yazmasında pullarını öptüğüm.
Bu bayramda yine yoksun yanımda.
Anam diye çağlıyorsun kanımda,
Senden bir parça var yaşar canımda.
Ayağını, tırnağını öptüğüm.
Ahmet KARAASLAN
1983 Bitlis – Tatvan
