Tam da yüreğimin ortasında avladım seni,
Kafadan sıktım mermiyi…
Çırpınışlarını umursamaksızın,
paramparça olmuş bu yürekle
alıp başımı gitmem lazım;
öldürülen sevdaların yasının tutulmadığı
ve azabının duyulmadığı bir yere…
Ve, gidip de dönmemem lazım...
Ardımda bıraktıklarımın bir zerresi bile gelmemeli aklıma,
hatta çok sevdiğim anam, babam bile...
Gitmem lazım ama, nereye?
Diyelim ki, çok uzaklarda,
Seninle rastlaşma ihtimali yüzdesinin
sıfır olduğu bir yere gitmem lazım…
Farzımuhal, bilinmezlikler ülkesine;
bu dünyada öyle bir yer yoksa da
ölmem lazım bu uğurda…
Kurtulmam lazım senden,
mutlaka, ama mutlaka...
Sensizlikte
Senden kalanlarla yaşamak
O kadar zor ki !...
.
