Yalnızlığın
Uçsuz bucaksız minderinde,
Şah kündelerini atıyor
Hüsranlarım.
Yanılgılarımdan,
Art arda
Salvolar.
Anıların
Dudaklarındaki düdük,
Hep
Aleyhime çalıyor.
Arkaya geçip
İki puan almakta,
Gelmeyecek mavi günlerim.
Bir sevinç,
Bir alkış
Yorgunluğun kapalı salonunda.
Bitmeyen bu güreş
Sıkar da
Birbirine geçer kemiklerim.
Hoop...Hakem;
Bitir artık şu maçı da,
Çekip gidelim... (4.7.2009 tarihli 7.şiir kitabımdan)
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
