Uzun rüyanın ertesi sabahıydı
Gün, kırağı düşmüş duygularımla oynaşıyordu
Yemyeşil ufuktan süzülüyordu gönlüm
Dudağımda buluttan demlediğim demli çay...
Kokusu yüreğimi dolduruyor,
Fincanımdaki güneş yanığı anım...
Uzaklarda nefesim yettiğince titriyor gönlüm
Birden bir korku ve telaş sardı etrafımı
Göremiyorum, ressam rüzgarın resmini mi çiziyor?
Fırçasında bulutlar, tualinde aynalar
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
