Affet...

Cezasız suç olmaz derlerdi de inanmazdım. Meğer suçum senmişsin, cezamda seni ölene kadar sevmekmiş. Hükmünü giydiğim boş sokaklar var şimdi sadece, soğuk ve karanlık sokaklar gözlerimin alabildiğince.içlerinde kaybolduğum, ne yaparsam yapayım bir çıkış yolu bulamadığım, kırık dökük duvarlarım ve yerin altındaki ateşlerle kaplı, kaderimdeki sessiz sedasız sokaklarım…
Mühürlerinde yüreğimin zincirlerini kırdığım boynu bükük sevdiğim, gidişine ağlayamadığım, gelişine sevinemediğim, belki hep düşlediğim, belki hiç elde edemediğim. Yanına katık veremediğim sevgim doyuramadı seni, faili meçhul hatalardan nasibini alıp, son defa kapattın gözlerini. Beklide sana olan sevgim hiçbir zaman tatmin etmedi seni, ama ne yapabilirim ki elimde kalan son hazinem sadece sevgimdi…
Söküp aldığım ve bir türlü yerine yenisin koyamadığım şeyler için affet beni şimdi. Sana sadece kuru bir sevgiden başka bir şey veremediğim için affet. Affet beni, ama elimden bir şey gelmezdi, çünkü elimde kalan son hazinem sadece sevgimdi…