] ]
Kandırmışız kendimizi yıllarca,
İnsanlar arasındayken bile yalnızmışız meğer
Yalnızlık içindeymişiz…
Günden güne kendimize yabancılaşmış,
Dört duvar arasında yalnız bırakmışız.
Uçsuz bucaksız denilen bu kâinat
Sonsuz bir hapishane olmuş bizlere
Ne kaçacak, ne saklanacak yer var kendimizden.
Denize düşen yılana sarılır,
Biz yalnızlığımıza…
Ömür boyu dinlediğimiz,
Yalnızlık senfonileriyle,
Mutlu olduk sanmışız.
Sahte duygularla,
Sahte hayatları paylaşmışız.
Çok şey kazandık diye düşünürken,
Yalnızlığımızla,
KALAKALMIŞIZ…
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
