sen şu somurtan yüzüme bakma
hadi git gideceksen
nasılsa bütün trenler hasret yüklü
alsın hadi senide götürsün ne olacak
sen bakma bana
ben her ayrılıkta yüreyime tahamul serperim
ha yüreyimde bir iki yara eksik ha fazla
nasilsa insan alışır zamanla
koy hadi anıları şü gönöl kıyıma
senin yükün ağır olmasın
benim geçtiyim anılarında
ben taşımayı bilirim nasılsa
ayrılık la birlikta hasretide bırak
ha yüreyimde bir iki yara fazla ha
eksik nasılsa yüreyim delik deşik
hadi kaçırma ayrılık tıtrenini
yoksa ayrılıklar tırenlere
sımazmı
senin taşıyamadığın hasretlerini bana bırak
öylece birsüre de büle avunurum
sensizlik vurgunum olmaz
asıl vurgunu bana çaresizlik vuruyor
peşinden koşmak isterim ama
hangi arsız yürek hangi
kiralik ayak ve hangi
yalancı sevmek beni sana dogru sürükleyecek
olmasa o sensizlikteki sensizlik
belki kolay olur acılara direnmek
nasılsa alışık şu delik deşik yürek ha bir iki yara fazla ha eksik ne fark edecek
