Şiir > Başkaldırı
karamsar
Ağlama Duvarın Yıkılır Bir Gün
Zulüm ile abad olunmaz derler. / Sen de hesaba çekilirsin bir gün.
olumsuz
Düğün Konvoylarına Düzenleme
Yirmi birinci yüzyıldayız, ne zaman uygarlaşacağız? Ne zaman aydın bir toplum olacağız. Amacından saptırılmış askere uğurlama
üzgün
Acılarım Büyük Bir Coğrafyadan Geliyor
Haritalar kanla çizilmiş hep / Kadın çocuk cesetleri sınırları belirliyor /
üzgün
Başka Şairlerin Başka Şiirlerinde
Hiç utanmazmısın başka şairlerin başka şiirlerinde avuturken gönlünü / Her seferinde bir bıçak
nostaljik
Hep Böyle Yıkılmayız Be Çocuk
Ne zaman yağmurlar yağsa / Saçların ıslanır,alnına iner / Hep
üzgün
Tutkularına Tutuklu
kadersiz bir ayyaş gibi kadehlerdeyim / seni sensizliğin şişelerinden içmekteyim /
üzgün
Zamanı Çoktan Geldi Seni Terk Ediyorum Şimdi
Merak etme kalıcı değilim hayatında / Yediğimde dost kazıklarıyla sandalımı çekebilirim her an
üzgün
Dudaklarında Bir Cümle Bile Etmedi Yalnızlığım
Savaş ülkesinde gökyüzünü kaybetmiş / Bir çocuğun cenazesi gibi yüreğim; /
KİTAP İZLERİ
Bir Zambak Hikayesi
Mehmet Rauf
Tabuları Yıkan Erken Cumhuriyet Dönemi Erotik Edebiyatı: "Bir Zambak Hikayesi" Türk edebiyat tarihinin tozlu raflarında uzun yıllar gizli kalmış, adı bilinse de içeriği hakkında fısıltılarla
İncelemeyi Oku