OTUZ ÜÇ YIL ÖNCE…
Otuz üç yýl önce, dedi adam
Sarýydý mevsim sarý bir eylül
Öldüm dediðim sarý bir akþam
Gitmelisin dedi deli gönül
Unutmak için en iyi çözüm
Gitmelisin uzaða görmez gözün.
Ama gözüm kalmýþtý toprakta.
Uzak dediðin þehir, ülke deðil,
Kýta olmalýydý dönüþsüz.
**
Ýþ güç derken geçti zaman,
Tam otuz üç yýl o uzaklarda.
Ýsmini verdiðim kahvemdeyim,
Derime kazýnmýþ ismiyleyim.
Sorarlar görenler; manasý ne?
Derim;
Unutmama andý,
Yaþamanýn manasý,
Yalnýzlýðýn diðer adý,
Uzaklarda bir aný,
Belki de artýk bir mezar taþý…
**
Otuz üç yýl önce, dedi adam
Çýktýk yola býrakýp bir eylülde
Ayrýlýðýn adý yazýldý gönüle
Yetmedi iþledim ismini derime de
***
Tam otuz üç yýl dedi adam;
Kaldýðým yalnýzlýkla
Dertleþirim ýssýzlýklarla
Ama her sarý mevsimde
Bakýnca düþen yapraklara
Topraða karýþanlara
Sorarým bu ruha
Tercihim yanlýþ mýydý yoksa?
(Gürsel ÇOLAKOÐLU)