Aþk ile elendim, aþkla sýnandým;          
Bana, tutunacak dal ver Ýlâhî!..
Emanet yükünü aldým, dayandým;
Bana usûl göster, yol ver Ýlâhî!..

Çarem öz içimde; bîçare miyim?
Aklýný yitirmiþ, divâne miyim?..
Bir gönül nûruna, pervâne miyim?
Yanmaya, gülþen ver, gül ver Ýlâhî!..

Bu aþktýr dost soran, dostla eðleþen ;
Sevgiyi sevgiyle deren, paylaþan !..
Bir gamlý gönüldür suyla söyleþen ;
Taþýna, rahmet ver, sel ver Ýlâhî !..

Hakikât sýrrýný açtýn, bu canda ;
Okudum, ben beni iki cihânda !..
Bildim seni bende, benden yakýnda ;
Bana basiret ver, hâl ver Ýlâhî !..

Âhým var, içimi âhiyle oyan ;
Yaram var, acýma merhemi koyan !..
Seni, tesbih eden, derinden duyan ;
Bir ses ver, nefes ver, dil ver Ýlâhî !..

Bu hüznüm, ne zaman indi yüzüme?
Ömrün vebâli mi bindi dizime?..
Dünyadan, ukbâya dönen özüme ;
Þefkatle uzanan el ver Ýlâhî !..