Ne dedin aşkım?..
Kadeh sesi miydi çınlayan kulağımda?..Hı hı..İsterim tabii..
Mum yakalım şuraya..Tabii, müzik de açalım.
Ne hoş oldu.
Neden? Kimbilir..
Kimi düşünüyorsun? Bana mı kızgınsın? Nooldu?
Neden suskunsun? Boşver sormadım tabii..Neden’lere cevap vermezsin sen..
-Tabii ki her şeyi yaparım..İste aşkım..
-Saçmalama!
-Uyuyalım mı?
-Uyuyabilir misin ki yanımda, hahahaa?
(Joker suratlara benzedi suratın.!)Uyumak bir ayrıcalık senin yanında..
“Al beni” Dedim sana! “Sar beni” diye bağırdım kollarına. Kafana attım kendimi!..
Hım? Fırlattığım bir tabak mıydı benim? İçimden düşenler ses mi çıkardı? Pardon, aşkım..Rahatsız ettim!
Sesinden irkildim.
-Bir şey mi dedin?
-Yoo, demedim. Hiç söylenir mi sana?!
Beni kapıda sarılarak karşılayışlarını mı? Özledim mi? Yok’lar, unutturuldular..
-Dans mı?, eğlence mi dedin?- Gerçekten mi? –Ahh, unuttun sanmıştım..
-Ne?!..Dans etmeyecek miyiz?..Ama kalkmıştım..
Ellerim niye mi buz gibi? Hahhaa..Dalga geçme artık!..
Efendim?..Kız arkadaşı mısınız??..Bu karşımda kötü konuşan kadını mı aldı sevdiğim adam?..-Doğru, beklemeliydim ondan..-bana lütfen “canım” demeyin!” Sizin gibi konuşamam ben!..
-Peki, kabul..Hadi gidin artık. Daha uyuyabilmeyi deneyeceğim ben. (Teninin kokusunu, özlerim tabii ben. Ama sevinirim, bir başkası benim kadar içine çekemez.) Büyümeye devam etmeliyim..
