Yaz biter, hüzün baþlar en incesinden..Üzüldüðümüz tek baþýna geçen bir yazýn daha gitmesi olabilir. Ya da gelecek kýþýn soðuðunda sizi bekleyen bir sýcak el olmamasý. Hayat ne kadar biz idare ediyoruz desek de yalnýzken daha çekilmez oluyor . Yazýn neþeli güneþinin altýnda sahil aþklarýna özenseniz de, arkadaþlarla geçirilen þamatalý günler unutturur her þeyi. O nedenle sýcak günler o kadar batmaz içinize. Ne de olsa yaz aþklarý geçici olanlardýr
Büyük aþklar ise sonbaharda yaþanýr.

Romanlara filmlere baktýðýnýzda ayrýlýklarýn, acýlarýn, hüznün mevsimdir sonbahar.. Bu kadar gri bir göðün altýndayken yalnýz olmak da korkutur haliyle.
Yaza baþlarken hazýrlanýyoruz da esas en çetin mevsime kýþa hazýrlanan var mý hiç bilmiyorum. Kalbinizin derinlerinde açýlmýþ yaralarýn,saklanmýþ anýlarýn ortaya çýkmasý için zayýf bir anýnýz olmasý yeterli biliyorsunuz ki. Uzun, bitmek bilmeyen kýþ geceleri hayatýnýzda geçmiþi unutturacak birileri yoksa daha zor geçecektir.Anýlar kovalar sizi bir odadan bir odaya. O halde bu zor mevsime hazýrlanmak lazým.
Nereden esti simdi bu yazý derseniz gecen hafta bir arkadaþým çok güzel bir þey söyledi. Yine aramýzda gecen her gün ayný hayatý yasýyoruz konuþmalarýnýn birini yapýyorduk. Bana dedi ki“Ben sadece asýk olduðum zamanlarda mutluyum. Karþýlýklý olmasa bile olur. Ancak o zaman sorunlarýmý,sevmediðim iþimi,bana ait olmayan hayatýmý görmüyor katlanma gücünü buluyorum.Hayat daha çekilir hale geliyor”..
Aþk bir çok derdin panzehiri aslýnda. Biz anlamasak da yaný baþýmýzdan geçip gidiyor. Her konuda olduðu gibi kýymet bilmezlik yapýyoruz yine,hayatý sonsuz fýrsatlarý sayýsýz sanýyoruz þairin dediði gibi. Oyunlara,kaprislere ya da bencilliðimize kurban ettiðimiz bir öykü daha kapanýyor ardýna bakmadan.Sonrasý mý? Sonrasý 60 yaþýnda ben hiç aþýk olmadým ki diyen kendi sesimiz.
Sonrasý keþkeli cümleler en acýlýsýndan. Sonrasý kocaman bir mevsim, beklenen bir baþka bahar.
Ama bir gün gelecek yeni bir mevsim kalmayacak yaþanacak. Kayýp giden zamanýn arkasýndan bakakalacaðýz.Bir kendimiz bir de yalnýzlýðýmýz olacak el sallamaya gelen.O halde hüznün mevsimine hazýrlanýrken bunlarý da ekleyelim listemize.
Elimize gecen fýrsatlarý ne kadar iyi sahipleniyoruz. Ýþ ,güç, aile derken en büyük enerjimizi birini sevmekten alabileceðimizi unutuyoruz. Ýþin ucunda sevilme ihtimali varsa gidemeyeceðimiz yol, aþamayacaðýmýz engel olmaz. Ama ayaklarýmýzýn dibine gelen fýrsatlarý da harcýyoruz gecen günleri harcadýðýmýz gibi. Biraz daha özen o halde. Daha dikkatli tutun sevginizin elinden.
Yoksa da kendi ellerinizi býrakmayýn emanet edecek birini bulana kadar. Yalnýzken pek keyifli geçmiyor güz akþamlarý.
Peki ne yapalým nedir reçete deseniz var birkaç formül. Yaz henüz elini çekmemiþken üstümüzden güneþin keyfini çýkaralým.Neþe depolayalým. Isýsý düþmesin kalbinizin.
Yalnýzlýkla baþ baþa kalmamak için daha çok eþ dost toparlayalým etrafýmýza. Gözlerimizi daha net açalým dünyaya. Anýlar sizi kovalamaya baþlamadan siz açýn defterleri, mektuplarý,bir kez daha seyredin geçmiþi. Sonra kapatýn bir baþka mevsime kadar.



Yaz boyu sahillerde çekilmiþ pozlarýnýzý asýn odanýn dört bir yanýna. Güneþ hep doldursun böylece içinizi. Müzik setine koyun bir güneþe veda hediyesi.
Dinu Lipatti veya Chopin Waltz C minor size tavsiyem. Kapayýn gözleri. Býrakýn müzik alsýn götürsün sizi.


Yalnýzlýðýn keyfini çýkarýn bir süreliðine.
Ama bir süreliðine. Þiirler yazýn mevsimlerinize.Ya da en kolayýný seçin. “Aþýk olun.”
Siz anlatýn ben dinliyorum….