Günümüze kadar gelen hikâyattan anladýðýmýza göre; II. Mahmud devrinde, ne zaman, nerede, nasýl konuþulmasý gerektiðine dair, o zamanýn âdâb-ý muaþeret kâideleri, günümüzün görgü kurallarýna pek de eyvallah etmeyip, kafasýna göre takýlýp konuþan bir meczûbun varlýðýný biliyoruz.
Bu efendinin münasebetsizliðinin þöhreti Ýstanbul’da öylesine yayýlýp, þöhret bulmuþtur ki; Sultan Mahmud dahi, ona bigâne kalamaz ve etrafýndakilere, onun bir þekilde huzuruna getirilmesini ister.
Emir üzere, efendiyi huzura getirirler. Padiþah ile arasýnda bayaðý uzun bir sohbet baþlamýþ ama bu sohbet sýrasýnda Sultan Mahmud, adamda hiçbir münasebetsizlik emaresi göremediði gibi, aksine son derecede saygýlý ve mâkul bir karakter gözlemler ve sohbet sona erdiðinde, ona bir kese altýn ihsan edip, kendisini huzurdan uðurlar.
Gel zaman, git zaman, günlerden bir gün Padiþah, faytonuyla Caðaloðlu yokuþunu çýkarken; Mehmed Efendi arabacýya seslenir:
- Hünkara arzým vardýr, bildiriniz.
Sultan Mahmud bu sesi hemen tanýr ve, " Herhalde önemli bir mâruzatý var" diye düþünür ve arabacýya durmasýný söyler. Mehmed Efendi’ yi selamlar selamlamaz, efendi gayet sakin bir þekilde Padiþâha;
- Padiþahým; zurna çalmasýný bilir misiniz?     
- Hayýr, bilmem,
- Bendeniz de bilmem efendim.
- Öyle mi?
Diye cevaplar Padiþah, Fakat tam bu sýrada fayton yokuþ aþaðý geri geri kaymaya baþlamýþtýr. Mehmed Efendi devam eder:
- Evet efendimiz! Bursa’da halamýn damadýnýn bir yaþlý teyzezadesi vardýr?
- Eee!?
- O da zurna çalmasýný bilmez efendim. -
-Ya!..
- Vallahi efendimiz, hatta..
Der demez, Sultan Mahmud dayanamaz ve baðýrýr:
- Çekin þu Münasebetsiz Mehmed Efendi’yi yolumdan, yoksa ya ben bayýlacaðým; yahut atlar, der ve oradan ayrýlýr.

Durup dururken bu hikâyenin nereden aklýma geldiðini sorarsanýz; günümüzde de, Ýstanbul’ un en iþlek mahallelerinden birinin, tam da bu münasebetsiz ayarýnda, bir muhtarý olduðu haberleri dilden dile dolaþýyor.
Hatta öyle davranýþlarý varmýþ ki; kendisinin bir mahalle muhtarý olduðunu unutup, hemen hemen her gün, sanki Türkiye’ yi yöneten bir devlet baþkaný zannedecek kadar bilincini kaybedip, beyanatlar veriyor, gösteriler yapýyor , mahalle hudutlarý içinde taþ üstüne taþ koymazken, lafla iç ve dýþ politika üzerine, yüksek perdeden ahkâm kesiyormuþ.
Mahallenin Ýmamý’ na gýcýk olurken, sýk sýk þehrin en popüler kilise ve havralarýndaki papaz ve hahamlarý ile al takke ver külah muhabbetlerine girer imiþ.
Kendisinin bu tavýrlarýna, þehrin en üst kamu yöneticileri dahi , matrak bir zat diye gülüp geçiyorlarmýþ. Bu tavýrlar, onun âsâbatýný daha da fazla bir þiddetle geriyormuþ.
Ýstiyormuþ ki; mahalle sâkinlerinin verdiði oylarla geldiði makamdan, kendisini idarî bir kararla alsýnlar ve bunun kazandýracaðý maðduriyet þöhretiyle, ilk seçimlerde, Türkiye’ nin genel muhtarlýðýna aday olsun ve sonra ohhh keka.
Bakmýþ bir türlü olmuyor; þimdilerde, türbe kenarlarýnda yaptýðý , faullu ofsaytlardan, rövaþatalardan, alacaðý kýrmýzý karta baðlamýþ bütün umutlarýný…
Salih Zeki Çavdaroðlu
31 Mayýs 2020

https://ferahnak.wordpress.com/2020/05/31/munasebetsiz-muhtar-efendi/