Oyalanýp yaþýyoruz. Zaman yetmiyor deyip saatleri, günleri, aylarý, yýllarý oyalanarak harcýyoruz.
Bir gün: nasýl da geçti? diyoruz.  Bozukluklarý orada burada daðýta daðýta bitirir gibi ömrümüzü tüketiyoruz.  Yapacak bir þey yok. Bir süre var, kýsa ya da uzun olup olmadýðý  bilinmeyen. An'ý yaþamak diye söylence var ya, keþke sadece dillendirmesek...
Yok, keþke demedim sayacaðým.  Anlarý birleþtirip yaþamak var.  Hayat güzel. Anlamýný bulduðunda...  
Hýrsýn gazýna gelip yaþama sýrtýný çevirmezsen, nefeslenmek güzel.
Zaman, gelir ve geçer. Yetiþebilmek mümkün deðil.  Yarýþamazsýn. Söylenen pek çok þey aslýnda palavra. Seyret, sessizce. Gördüklerin rol model olmasýn. Ýçine bak. Kapat gözlerini, yüreðini aç. 
Usulca gir kimsenin bilmediði hislerin labirentine. Cesur ol. Ve yaþa. 
Ölmek, çok kolay. 
Yüksek binadan atlarsýn. Uyku haplarý biriktirip içersin. Silahýn namlusunu aðzýna alýp tetiði çekersin. Bileklerini kesip sýcak su dolu küvette ölümü beklersin. Daha da ileriye gidip, kendini asarsýn. Vedalaþmayý geçtiðinde, ölmek çok kolay.  Oraya varana kadar zordur, fenadýr  kafan, sonrasý: ölürsün. 
Yaþamak ise zor. Kendini býrakmadan, aklýný, vicdanýný susturmadan yaþamak çok zor. 
Kýyamet kopmuþ sanýrsýn. Ýsyanýn damarlarýný patlatýrcasýna doldurur. Þakaklarýnda atar nabzýn. 
Sayýklamalarýn arasýnda uyuklarsýn, ne gündüzün ne de gecen sükun bulur...
Zor gelir yaþamak, direnirsin. Sebeplerin, olmazlarýn var, onlara tutunursun. Oysa, sadece bir hayatýn var.  Ýstemediðin, doyamadýðýn tek bir hayat. Biz, hepimiz ayný yerdeyiz... 
Konuþuruz. Bilmeden, dinlemeden, anlamadan konuþuruz. Öfkeleniriz; sabretmeyi, hoþ görmeyi unutup. Baðýþlamayý es geçeriz. Oysa.  Zamanýn esiriyiz. 

eylül