Aslında dolu dizgin bir rüya çizdim kendimce,
O rüya da yok olmak ve hiç bulunmamak istedim...
Belki çok yorgun belki de ar sızdım...
Hep umutsuz gözlerle yüzdüm kıyıları,
Öfkemle boğuştum nedenlerimle kahroldum harfsiz gönlümde
ama;
Hep gönlümce oldu ak düşen kafamla...
YZKİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
