"…Gerçekten ben, Rabbime hicret edeceðim. Çünkü þüphesiz O, güçlü ve üstün olandýr, hüküm ve hikmet sahibidir." (Ankebut Suresi, 26)

Hicret, inananlarýn bulunduklarý toplumdan bedenen, kalben, ruhen ayrýlmasý, yola çýkmasýdýr. Allah’ýn kutlu elçilerinin ortak kaderidir; onlarýn yolundan gidenlerin de yaþamlarýnýn bir bölümünde, farklý biçimlerde tattýklarý, zafere ulaþtýran fiili duadýr. Hicret mücadeleden kaçmak deðil, Kehf Ehli gibi zulme direnmek, karþý durmak, zincirleri kaldýrmaktýr. Amaç; sonlu olan her þeyi terk ederek, sonsuz olana kavuþmaktýr.

Müminlerin, içinde yaþadýklarý toplumu terk etmelerinin nedeni, kendilerini tehdit eden inkarcýlarýn davranýþlarý deðildir. Çünkü iman edenler bilirler ki, Allah dilemedikçe inkar edenler kendilerine hiçbir þekilde zarar veremezler. O halde, Allah’ýn elçileri ve müminler neden hicret ederler?

Kuran’da her hicretin oldukça uzun ve zorlu bir mücadeleden sonra gerçekleþtiði haber verilir. Müminler hicret etmeden önce, insanlarý doðru yola iletebilmek için ellerinden geleni yapmýþ, tehdit ve baskýlara sabretmiþlerdir. Çünkü her elçinin görevi yaþadýðý toplumu uyarmaktýr. Bu nedenle elçiler, Allah’ýn buyruðu olmadýðý sürece görevlerini býrakmamýþlardýr. Karþýlaþtýklarý zorluklara da büyük bir sabýr ve tevekkülle göðüs germiþlerdir. Yani hicretin nedeni, inkarcýlarýn uyguladýklarý baskýlar deðil, Allah’ýn bu konudaki buyruðudur; hicret ancak Allah’ýn dilediði anda gerçekleþir.

Dünyaya ait tüm nimetler, hicret durumunda terk edilir. Bu yüzden hicret, bir insanýn gerçekte iman sahibi olup olmadýðýný gösteren önemli bir imtihandýr. Tarih boyunca bu imtihaný yaþayan samimi müminler Rabbimiz’in hoþnut olacaðý bir ahlak göstererek, Allah’ýn hicret buyruðuna itaat etmiþlerdir.

Hicret eden müminler, yalnýzca sahip olduklarý olanaklarý deðil, birlikte yaþadýklarý yakýnlarýný da terk etmek durumunda kalýrlar. Kimi zaman inkarlarýna tanýk olduklarý en yakýnlarýdýr; anne babalarý, çocuklarý, kardeþleri, eþleri…Bu nedenle en yakýnlarýný da terk ederler…

Kur’an’da Hz.Muhammed, Hz.Lut ve Hz. Ýbrahim’in hicretleri anlatýlýr. Örneðin Hz. Ýbrahim, babasýndan kopup Allah’a hicret ederken, "Sizden ve Allah’tan baþka taptýklarýnýzdan kopup-ayrýlýyorum ve Rabbime dua ediyorum. Umulur ki, Rabbime dua etmekle mutsuz olmayacaðým." (Meryem Suresi, 41-48) ayetinde bildirildiði gibi Allah’a dua etmiþtir. Hz. Ýbrahim bu dua ile mutsuz olmayacaðýný belirtmiþ, böylece Allah’a olan teslimiyetini de ortaya koymuþtur.

Rabbimiz’in "alemlerin kadýnlarýna üstün kýldýðý"ný haber verdiði Hz. Meryem de Rabb’ine boyun eðmiþ, ailesinden ayrýlarak hicret etmiþtir.

Kur’an’da kýssalarý anlatýlan Kehf Ehli de yaþadýklarý cahiliye toplumundaki baský ve zulümden maðaraya sýðýnan gençlerdir. Onlar iki ayrý hicret yaþamýþlardýr. Ýlk hicret, "Bizim Rabbimiz, göklerin ve yerin Rabbi’dir; Ýlah olarak biz O’ndan baþkasýna kesinlikle tapmayýz." diyerek, toplumlarýndaki insanlarýn sapkýnlýðý nedeniyle yaþadýklarý manevi hicrettir. Cahiliye toplumunun dininden kopan gençler, ardýndan fiziksel hicreti yaþamýþ ve maðaraya sýðýnmýþlardýr. Diðer bütün müminler de her zaman, önce manevi, sonra da fiziksel hicreti yaþarlar.

Ýnanan insan Allah yolunda hicret ederek, nefsani ve dünyevi tüm baðlarýndan kopar. Zahirinde kayýp gibi görünen bu yolculuk, insana en büyük nimetlerin ve -Allah’ýn dilemesiyle- O’nun sonsuz cennetinin kapýlarýný açacaktýr.

Burada samimi olarak kendimize soralým… Benzer bir durumla karþý karþýya kalsak, Kur’an’da hicretleri anlatýlan müminlerin gösterdikleri güven ve teslimiyeti gösterebilir miyiz? Bir gecede, bir anda yaþamýmýz boyunca kurduðumuz düzeni, sahip olduðumuz herþeyi, yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðu için býrakýp, kararlýlýkla O’na yol alabilir miyiz?..

Bu sorularýn cevabý her samimi mümin için "Rabb’im dilerse, evet" olmalý...

Hidayet lütfeden, doðru yola ulaþtýran Allah, müminlere hem dünyada büyük bir fetih ve zafer lütfeder, hem de onlarý sonsuz cennetle müjdeler. Rabbimiz, Kendi yolunda yolcu olanlarýn ahiretteki duraklarýný þöyle bildirir:

... "Þüphesiz Ben, erkek olsun, kadýn olsun, sizden bir iþte bulunanýn iþini boþa çýkarmam. Sizin kiminiz kiminizdendir. Ýþte, hicret edenlerin, yurtlarýndan sürülüp-çýkarýlanlarýn ve yolumda iþkence görenlerin, çarpýþýp öldürülenlerin, mutlaka kötülüklerini örteceðim ve onlarý, altlarýndan ýrmaklar akan cennetlere sokacaðým. (Bu,) Allah katýndan bir karþýlýk (sevap)týr. (O) Allah, karþýlýðýn (sevabýn) en güzeli O’nun katýndadýr." (Al-i Ýmran Suresi, 195)