Hiç görmediðim þehre yazýldý tüm bunlar... Ne þairim ben ne de aþýk...

Sessiz sedasýzým bugün, belki denizsizliðimdendir. Hiç kýzmadým þehir sana, köpürecek dalgalarýmýn yokluðundandýr. Sabahlarý martý sesi, akþamlarý vapur düdüðü nedir diye sorma, bilmem cahilliðime ver... Simitimi balýklarla paylaþmadým ben hiç, cimriliðimden mi?..Simitim oldu da balýðým var mýydý?

Hiç görmediðim þehre yazýldý bunlar, yosun kokusu nedir hiç tanýmadan. Okuyarak tanýdým seni, senin el yazýnla... Görmeden gönül verdim, densizliðime ver. Hayatýmda hiç balýkçýlara selam vermiþliðim yokken, sana selam vermiþ bulundum; hoþgör. Uzak þehir, senin tüm sokaklarýn denize çýkarken, benim tüm sokaklarým sana çýkar oldu... Sen farkýnda mýsýn bilmem, farkýnda olsan da söylemezsin ya... Hiç tekneye binmedim ki ben, ondan mýdýr beni hor görmen? Yokluðun, yoksulluðum olmaya baþlayýnca anladým, hayalinle varlýklýyým. Oysa sen varlýðýmdan habersiz... Sen bensizlikte kalabalýk, ben sensizlikte en tenha. Hiç görmediðim þehre yazýldý bunlar, ne kadar uzakta da olsa hergün daha yakýn olduðum... Hiç görmediðim için mi seni böyle 'canýmýn içi' olman? Söyle ey þehir, hiç görmediðin için mi beni böyle kolay kandýrman?

Aynanýn sýrlarý dökülür mü balýk olsam, martý olsam?... Martý olsam da gelsem omzuna konsam, o zaman bakar mýsýn gözlerimin içine?