Düþlerim asýlý kalýr yýldýzlarda. Yiten duygularým deðil, yarýnlarýmdaki senliðimin olabilirlikleridir.

Hep uzaktan bakýyor gözlerin. Hep uzak dünyalarýn ötesinden gülümsüyorlar mavi. Sürekli ayrýlýk türkülerinin tadýnda bakýyorlar...

Ya ellerin...
Ellerin sürgün yanlarýma mendil sallýyor.
Ellerin düþ tarlalarýmda orak savuruyor.
Ellerin uzak gülümsüyor yalnýzlýðýma...

Bilinmez ki sevdalarin duyumsattýklarý; tahmin edilir, hissedilmeye çalýþýlýr. Sensizliðimin kýrmýzý anlarýnda tenimin ibadet etme isteðiyle yanmasý, salt terinin tuzundan, salt teninin sýcaklýðýndaki büyüden uzak kalmasýndandýr.

Içimde cehennem sancýlarý, yakýcý bir sýzý. Kor bir yalnýzlýk þiiri dizelenir.

Sen kutsal kitaplarýn sözünü ettigi kadýn.
Sen doyumsuz tatlarýn kaynagýna sahip kadýn.
Sen, dudaklarý ölümcül öpüþlerin mahzeni kadýn. Sendeki dünyanýn tüm yýldýzlarýnýn þavkýný yudumlamak isterdim. Belki de bir hacýnýn Kabe’ yi tavafýnda zemzemi ayetlerle yudumlamasý gibi. Belki de susuzluðun orta yerinde yaðan yaðmur damlalarýyla dudak ýslatan karaca sürüsü gibi. Hatta ilk memeye uzanýrken bebeðin þuursuz saldýrýþý gibi.

Hani ne diyor Þair: "Bir ufka vardýk ki / yalnýz degiliz
sevgilim / gerçi gece uzun / gece karanlýk / ama bütün
korkulardan uzak / bir sevdadýr böylesine yaþamak..."

Sendeki tüm korkularý kýlýç darbesiyle kesmek isterdim; böðründen hem de... Sendeki tüm
sýðýnaksýzlýklarý yok etmek isterdim; kendimle...
Sendeki tüm ilahi yakarýlarý bizliðe dönüþtürmek
isterdim: bizli bir ayýn ondördünde, bir yakamoz
bahçesinde, laciverde sarýlan mavi dalgalarýn çok
sesli bir orkestra rahatlýgýnda, rüzgarýn tenlerde
vals yapmasýný duyumsayarak, sana en derin duygularla gizli þiir demetleri sunmak isterdim.

Varlýgýnýn her hücresini bedenimin her sarmalýnda hissederek. Sendeki tüm ilahi ayrýntýlarý, tüm kutsal ürpertileri, tüm düþsel meyve bahçelerini bir ressam edasýyla keþfedip yüreðimdeki tuale aktararak. Hatta bir Osmanlý sultanýnýn o en kibirli bakýþýnýn sendeki yansýmasýný, bir köylü dilberinin en maðrur dokunuþlarýna dönüþtürerek.

De haydi be gülüm, daha kaç zaman sensiz söndürülecek ýþýklar? Daha kaç gece sensiz bozulacak
çarþaflarýn ütüsü? Daha kaç gece sensiz aydýnlanacak
gökyüzü yamacýmda? Haydi artýk sokul bana!.. Kutsa
tenimi teninle!.. Gel haydi!..