yaşamak dediğin garip bir oyun
bazen en yukardasın bazen en dipte
bazen ortasındasın nerde olduğunu anlamazsın
biri iter sanırsın düşersin, tutunacak dalların kırılır
biri çeker sanırsın çıkarsın, tüm merdivenler senin için sanırsın
başında sen varsın sonunda da
öyle bir öykü kü bu
ne yaşadığının farkınasındır
ne de öldüğünün
nefes aldıkça yaşadığını sanırsın
beden taşır ölü bir düşünceyi
nefes alamadığını hissedersin
ölüm kol gezer sanırsın etrafında
capcanlısındır oysa
hayat garip bir oyun
içinde hep sen varsın
ya farkındasın
yada o senin farkında
fakat
hep içinde
hep seninle
susmak ve izlemek en güzeli der bazen gece
gecenin düşüne dalan binlerce fikir var
ve fikirlere eşlik eden bedenler
bazen bir çığlık
bazen bir iç çekiş
bazen doruğundasın
bazen en kuytusunda
hep seninlesin oysa
farketsende
farketmesende
düşüveriyor içime kelimeler
uzan dokun yüreğime
uzan dokun
uzan
dokun
doku
oku
yüreğimi
yüreğim varlığımın esaretinde
yalnız
