Gökyüzünün kızıla dönüştüğü bir zamanda
çaresizliğin en derinine idim.
Bir daha çıkmamak üzere hapsettim kendimi o karanlığa.
Ne bir ses nede bir ışık vardı.
Başbaşaydık seninle.
Soğuktu, titriyordum.
Bir ateş yaktım ikimiz için, alevinde sen vardın.
Dokunmak için uzandım, sıcaktın.
Dokundukça sana beni içine aldın.
Sendeydim artık, seninleydim.
Rüzgar savuruyordu bizi bir bilinmeze doğru.
Ben daha bir sarılıyordum sana.
Sıcaktın, yanıyordum.
Aldırmıyordum, acı yaklaştırıyordu beni sana.
Sönmeyen bir yangının ateşiydik artık.
Kızıldan sarıya dönüyordu rengimiz yükseldikçe.
Sıcaktın, yanıyordum.
Ama sendeydim artık, seninleydim.
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku