Vesikalar (Gökhan Düz)

kavgalar, gürültüler, kızlar, rakı sofraları, camdan kuleler gibi dostcuklar...
Ve sonra sessizlik ve siyah beyaz...
tekrar rakı sofraları, tekrar kızlar ve aşkımız. Düzeni sorgulayan sorular, edebiyat konuşmaları ve yine aşklar...
Rengahenk...
aynı lisede okuduk, dayıydı(k), delikanlıydı(k) ve sadece tanıdıktı(k). Ta ki o günün birinde kara kızın dostuna aşık oluncaya dek. Ortak bir tanıdığa olan kocaman aşkı birleştirdi söylemlerimizi. İçtik, konuştuk... Hayallerimiz vardı. Kitabevi açacaktık, kitap satacaktık. Hep içecektik.
ihanet ettim.. aramadım, sırtını dayayacağı bir kaya olamadım, yapamadım. tavşan hep dost olacaksın..
şimdi bir kitabevi açtı babasıyla. kitabımı basmak istedi hep. o bassın istedim. henüz çok geç değil. umarım...
ondörtnisandoksanyedi