] Yokken karşısın da bir ışık, parlıyordu gözlerin.
Meğer mehtaba bakarmışızda bilmezmişim.
Hep yanıktı esmer tenin, güneştendir sanmıştım.
Saçlarındaki bir esinti ile başlardı sonbahar yaprakları düşmeye.
Ve ilkbahardı çiçeklerden bir taç hazırlanırdı hep.
Soğuk bir kış gününde anladım,
Sen benim tüm mevsimlerimsin.
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
