Söz ver ruhum!
Söz ver bana!
Yarın diz çökecek önünde bugün can yakan her ne varsa!
Yenilmeyeceksin onlara inat,
Ve inat vazgeçmeyeceksin kendinden.
Pişmanlıklarından surlar yapacaksın,
Cinayetlerinden kaleler...
Gözlemevlerin olacak;
Rasathaneler..
Olduğu an hissedeceksin depremi
Ve yıkılmayacaksın sarsılırken!
Güçlü olacaksın ve merhametli...
Kim ne yaparsa yapsın, değişmeyeceksin
Ve dahi değiştirmeyeceksin hiç birşeyi...
Olduğu gibi, olduğu zaman ve oldugu yerde kalacaksın hep,
Ve orda bırakacaksın yanına almaya gerek duymadığın her şeyi...
Söz ver ruhum,
Söz ver bana;
Ne olursa olsun, ne kadar can yakarsa yaksın zaman;
Söz verdiğin gibi kalacaksın,
Dün de, bugün de, yarın da...
