ve yine yalnızım
ve yine tek başıma
sessizliğin sesleriyle uyanıyorum yine
ve birden sen çıkıyorsun karşıma
sessizliğin içine
hayalinle
ve yine seviyorum seni
ve yine aşığım sana
ve yine acıyor içimde birşeyler
ismini söyleyince dudaklarım yanıyor
gözlerim görüyor seni
sözlerin yalanlıyor
sonra ellerin değiyor sen giderken
sensiz gecelerde tel tel dökülen saçıma
belki de kaderim bu beni
ve yine yalnızım
ve de tek başıma
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
