Baba oğluna bağırmıştıR.Oğlunun iyiliği içindir bu yaptığı...Oğlu üzülüp bi köşe de ağlıyordur.Olanların nedenini düşünecek durumda değildir.Zaman geçer baba yaşlanır ve oğlu babasına bağırır.Baba artık çocuk gibidir,anlam veremez olanlara ve gözünden yaşlar akar çaresiz!
Devir teslim töreni gibidir yaşanılanlar.Kimse konuşmayı denemez,anlatmaya zaman ayırmaz.Sonuç olarak arta kalan kırık bir kalp ve kadarını hesaplayamadıkları gözyaşları.
Suçlu aramak yersiz.Herkes biraz haklı biraz suçlu,ama gerçek haklı sabredip makul bi dille anlatabilenler.
Soruyorum sizlere var mı böylesi içiniz de.Bilmezmiyiz bu film son bulacak ve geri dönüp izlemeye bile zamanımız olmayacak.Hadi gelin sabır dileyelim.içimizde ki kavgacı ruhu yok edene dek dilenci olarak yaşayalım...
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
