Dilsiz pencere
Ama izliyorum yansımalarını
Düşlerimi asmışım üzerine
Bilmiyorum kalan yarımlarını
Zamansız hep uyanışlarım…
Kahvemi ne zaman yudumlasam
Yanına oturup
Kabulleniyorum
Onların başkalaştığını
Kar, aşk olup yağıyor
Güneş, umut olup bakıyor
Bir kuş konuyor
Mesut…
Şarkısı diyor “Unut…”
Renkleri karışıyor sonra
Anlıyorum ana fikrini
Yarım kalan düşlerimin
Hepsi
Sonsuzluğa delalet…
Buralar geçici sabret
Düşünmeye ne hacet…
KİTAP İZLERİ
Engereğin Gözü
Zülfü Livaneli
İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
