Uğramışım bir gadre ağır bir haksızlığa
Çakallar saldırıyor düşmüşüm yalnızlığa
İman ile kahpelik bir kalbe nasıl sığa
Kahpelerin eline fırsat veren utansın.
Ayırırdım hak ile doğrudan eğrisini
Düşünmezdim hiç bir şey ölümden gerisini
Mevlam göndermiş derken hak bilen birisini
Kahpelerin diline fırsat veren utansın.
Helal mi haram mıdır hiç düşünmeden yerler
Devletin kesesinden kadifeden giyerler
Müslümanın üstünde debelenir kahpeler
Kahpelerin beline fırsat veren utansın.
Bir araya oturmuş çakal akbaba kurdu
Şen olur kahpelerin şimdi ocağı yurdu
Talan olmuş bülbüller güllerda hayat durdu
Kahpelerin iline fırsat veren utansın.
Dermani’yem neyleyim tek başıma yürürüm
İçimdeki imanla gözlerimi bürürüm
Kahpenin döllerine zincir vurup sürürüm
Kahpelerin dölüne fırsat veren utansın.
