Ben, delisi
Tüm köylerin...
Oturmuş hâlâ aşk şiirleri yazarım
Kırık mısralara saklarım kendimi
Masallarda yüzüm parçalandı
Parçalandı yüzüm!!
Siz, hepiniz
Korkuyorsunuz artık bana bakmaya
Biliyorum.
Kulaklarımda,
Denizin uğultusu
Kim bilir kaç yüzyıl önceydi
Bedenimizi sorgusuz sualsiz
Deli dalgalara salıverişimiz
Şimdi bitmez, dinmez ne yapsam
Baykuşların o delirten sesi...
Denklemlerimi,
Çöz..
Beni dağıt, yıprat!
Gözbebeğinden çığlığım yansımalı
Öldür beni ey hayat!
Gece yarıları hayat çıkagelir
Kör karanlıkta karşılıklı otururuz
Aramızda beyninden vurulmuş
Bir sevda oturur
Hayat, paramparça yüzüme bakar, dalar
Hüznümden nefret doğar geceler ve gündüzlerce
Hüznümden öfke
Deliririm!
Tek kelime edesi yoktur
Susar hayat...
Biz,
İki eski düşman,
İki dost
Biz, geceyle gündüz
Güneşle yıldız
Ekmeğimizi bölüşür
İsyanı yudumlarız sabaha dek
Stoklarda hiç sadakat kalmadı sevgili insancıklar
Mevcut vefa tükendi
Radyoda reklamlar
Umut satıyoruz
Yok mu alan?
Kimseler dinlemez beni
Ben resmini yaptıkça bir şeylerin
Renklerimi çalıverirler
Ne zaman konuşsam,
Bana küser,
Kaçıp gider kendi sesim...
Nicedir giden gidene zaten
Arkalarında mektupsuz zarflar bırakarak
Ve nicedir
Mavilerini giyin
Mevsim bahardır demedi hayat...
10.08.02
