Nefes Alışında Hisset Yaşamı
Örnek bir çocuk gibi
Dışında durdum hayatın!
İdealin peşinden vazgeçen
korkak,olmadım.
Kendi geçmişini yiyen
Zaman timsahını,sevemedim.
Gözyaşlarında boğulan iğrençlikte,
Yarınların dışsallığında
Sadece “ben” de kalamadım!!
Yağmur ormanlarında kaybolan
Güz.
Yüreğimin sığlığında neden büyüdün?!
Oysa:
Mutsuzluk yazgısına direnişti
Yaşam öyküm.
Kötülüğünde boğulan gecede,
Yaya kalmış aşkım,
Fesleğen inadında kokmalısın .
Altı milyarda çoğalan yalnızlığım ;
İnce bir dokunuşla sevgiye,
Ilık bir ses tonuyla nefeste
Sönmeli.
Serüvenim orda bitmeli.
Çocukluğum orda!
Orda girmeliyim içine,
Hayatın !
