Kıyamadığım

Sakın karışma dedin
günlerin karanlık yazgısına
bilinmez bir koku gibidir gözlerin
yalnızlığın yarım banyolarında
ilk aştan son aşka değin yaşanılan hep boşluğun içinde
gencecik gülüşlerle yaşamak-ı coşturdun
anıların aromatik yataklarında koşturdun
ey hayata dair konuşacaktın
yarım yarım yaşadı hayatı
yarım sana yakındı
senin oldu
aşkları yarınlarda kaldı
karanlıktı sokak gözlerini aradım ilk kez
gözlerini aradım bakarken sürekli gözlerimi kaçırdığım
aşka isimler koyuyorlardı ve dev imparatorlukları üzerine kuruyorlardı
bulunmuyor artık aşk
kurulmuyor artık imparatorluklar
sokakların lambaları artık açık
...........gözlerin sönük.......yataklar kuru........
umut hep en güçlü yapardı
en yenilmez savaşçıyı yaratırdı
ve yarınlar ışıklarıyla gözleri kamaştırırdı
korkma yazgısından hayatın umudunu yeşert zengin vadilerinde hayatın
ve demir at hüznüne bugün
mutsuzluk yakışmaz size
korkma kıyamam sana
kaçak tutma gözlerini
tamam- artık bakamam
]