Yalnız bir masanın yedi sandalyesi ilesin.
Sandalyelerin yedisi de kibirli,
alıyorlar satıyorlar.
Hırsla harcıyorlar varı yoğu,
senden essah oluyorlar, sense sessiz, yokmuş gibi.
Ağzında bin bir lokma, kelimeleri yutuyorsun.
Sırası gelince sözün,
sessiz bir japon balığı oluyorsun.
Boğuluyorsun, kırmızı beyaz taşıyorsun, su gibi .
