KANA KANA İÇTİĞİM SUYUMSUN
Kalbime saplanan kurşunu bakışlarınla çıkardın,
Beni nefret ateşinde yanmaktan aşkınla kurtardın,
Mutluluğun varlığına duygularınla inandırdın,
Beni üzen acı hatıralara bir mezar kazdırdın.
Gönlümü umut veren o güzel duyguyla tanıştırdın,
Beni kuş misali kanatlanıp uçmaya alıştırdın,
Dünyaya küsmüştüm ömrüm getirdin baharı barıştırdın,
Gönlümün limanına sevda gemisini yanaştırdın.
Umutsuzluğa yenilmeme gülüşlerin engel oldu,
Güneşe hasret kalan dünyama güneş seninle doğdu,
Yüreğim aradığı yolunu seven kalbinde buldu,
Akan göz yaşlarım tatlı bir gülümseme ile durdu.
Açtı gönlüm girdin kapısından aşka huzura doydu,
Bana verdiğin aşkın gücü ayrılığa karşı koydu,
Gönül defterim o saf tertemiz duygularınla doldu,
Bütün dünya uğrunda her şeyden vazgeçtiğimi duydu.
