anahtarını unutmuşsun,
unutmanın da bir karşılığı olacak elbet,
artık cezalısın!
açılmayacak bu kapı bir daha sana.
bırak soğusun biraz,
zamanla belki unuturuz,
belki bir gün yeniden düşünebilirim,
aralarım kapıyı bir gün belki,
iki hoş sözle karşılayabilirim seni,
nerede kaldın diye sorgular,
sonra sevgi ile sarılabilirim.
ama ah o şüphe!
bırakmıyor yakamı,
önce birkaç soru sorabilirim,
sonra işaret edip saatimi,
suçunu bir tokat gibi
yüzüne vurabilir,
yerle bir edebilirim seni,
o büyük ihanetini.
