büyümeye vakit bulamayan
korunaksız tohumlarımda
pusuya yatar hain düşük sancısı
kuz nöbetindeyken zaman
ayinlerim ezgisine küskün.
yok artık mavisi gökyüzünün…
kıvranan avuçlarımdan
uzaklaşırken bir uçurum şarkısı
rüzgarın veda ıslığında
ilahilerimdir bana ağlayan
kuruduğunda gün.
ufukta mür kokusu bir hüzün…
Aziz Yavuzdoğan
13.08.2007, istanbul
