Gel Gönül

Gözlerinin daldığı yerde yüreğim... bir bahar akşamı, belki de bir kış sabahı, kim bilir belkide bir yaz günü hayallere dalıp gözlerinin çok uzaklara gittiği anlarda buluyorum kendimi... Biz serin yaz akşamı doğanlardan değiliz, elbette rahat içinde büyümedik hiç bi zaman hüzün bize uzak olmadı ve tabi sevgide yakın... Zor sevdik zor aşık olduk insanlara. Korktuk belkide insanlardan canımızı yakmalarından veya üzmelerinden... Buz kesti kalbim karşılarında, dilim konuşmadı sustu, gözlerimi kaçırdım hep gözlerden de bir tek senin gözlerinin içine baktım...
Sıcaklığın ısıttı beni bir kış gecesi sağukta, nefesin arkadaş oldu buhulu gözlerime... Sevdim seni biliyormusun deli kız hemde çok sevdim, hiç bilemiyeceğin kadar... Sana sevgim bir an azalmadı bugune kadar bundan sonrada azalmıyacağı gibi...Sevgim seni korusun diye yalvardım her gece... kendime etmedim sana dua ettiğim kadar, hiç kimseyi sevmedim belki kendimi bile seni sevdiğim kadar... Bakışlarındaki her buhu her hüsran içime bir hançer sapladı sanki sen üzüldün ben öldüm, sen güldün ben dirildim... Hadi uzat ellerini, gözlerini kapat ben ordayım... Gözlerimde seni gördüğüm her saniyenin fotoğrafı sırayla geçiyor... Hayalinde yaşıyorum, seni çok özledim hadi dindir içimdeki fırtınayı, yağmur ol üzerimi yağ... Her yağmur tanesinde sana tekrar aşık olayım...Sonra günüme şems ol ışıklarınla bak gözüme...Gözlerinin daldığı yerde yüreğim var....Bir ben birde yüreğim olmayan sevgiliye...