biraz umut
biraz hüzündür
garlar,
ama bolca yalnızlıktır,
trenin geliş ve gidiş saatleri dışında.
kalabalıkların yalnızlığa
sevdaların sevdasızlığa
dönüşüverdiği,
bireyselliklerden toplumsallıklara
uzanan
dudak bükülen,
hayatın gizemli estetiğidir
garlar.
"istasyon randevuları" nın
şairi çıldırtan güzelliği garların
memleketin her bir köşesinde
bu kadar mı mağrur
bu kadar mı güzel durur?
