EY GAZZELİ ÇOCUK!
…Ve sen Gazze‘nin çocuğu
Şafaklar bir başkadır sende
Bugünkü zaferin Allah‘ındır
Huseyni yârenlerdensin ki;
Bugün Aşura’ndır.
Hüznün sevince galip gelse de
Yarın sevdan duruğa çıkacak
Umut dolu yollar senindir
Kerbela’n ve Aşura’n,
Umudun doruğu
Ölümsüz sevdanın gülleri
Sarışı hayatın.
Ölümsüzlük deryasında
Nuh‘un gemisinin sahili
Sensin. Ey Gazze!
Ey Gazze!
Seninle anlam buldu hayat,
Sensiz kadavra olan ümmet.
Ve sen ey Gazzeli çocuk!
Korkmuyorsun ölümden
Ölümü yenen iksirsin
Ey gönlüm,
Ey ümmet!
Şahlan artık,
Gazze ve Gazzelilerin Rabbi adına!
Ya Ali! Ve Ey Huseyn! …
El yıkamıştınız hayattan
Kırınca ya kadar ümmete
vurulan esaret zincirleri
Ey Gazze!
Ve Gazze’nin çocukları
Bugün düğünündür.
Meleklerle halay çekerken,
Fecr-i Sadık‘ın sahibine,
Ve Rabbine and olsun!
Kerbela’n Gazze’n,
Aşuran bugündür
Ey Gazze!
Ve ey Gazzeli çocuk!
Bize cennet
Ve cehennemi yaşattın.
Safındakilere saf saf inerken melekler
Kerbela İzzet, Aşura hayattır sana.
Ey Gazze!
Birinci kıblem
Ve Gazze’nin çocuğu,
Onurun Davudî sapanında.
Nemrudun ateşindeki İbrahim mi,
Firavunun sarayındaki Musa mı,
Muhammedî gül nefesin mi?
Bilmiyorum.
Ey Gazzeli çocuk!
Bilirim ki; sendedir, seninledir,
Ölüm ve hayat,
İzzetle, Şerefim.
