Sen, hep gündüz vakti gelirdin.
Daha güneş batmamışken.
sokaklar kül rengi bir ışıkla yıkanmamış,
evimin ışıkları henüz yanmamışken...
sitenin önünden dolmuşa binerek,
iki yanı fundalıklı, portakal bahçeli,
çaylıklarla süslü yollardan giderdin.
sonra ben balkonda durur,
tatlı bir heyecanla,
soluğumu tutarak izlerdim yürüyüşünü,
ve dolmuşa binişini...
gelmediğin günlerde bile...
her akşamüstü...
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
