Tanıdığın renklerden değilim ben,
dinlediğin müzikler,
okuduğun şiirler...
Hiç biri bana ait değil bundan sonra.
Varlığının getirdiği yokluk hissi
taşınmayacak kadar ağırken;
bir de yokluğunun varlığı acıtıyor canımı.
Ağlıyorum sevgilim.
Her gece, her saat..
En sevdiğin gazateye haber oluyorum sonra,
okuyorsun.
En çokta canıma...
Okuyup üflüyorsun sonra,
dilinden ruhuma Fatiha'ların anlamı akıyor.
Etraf kan,
etraf kanla karışık anlamın ruh ile dansı..
''Biz yalnızca Sana ibadet eder ve yalnızca Senden yardım dileriz.''
Sonra dilimde içten bir yalvarış,
kabul edilmesi için gece gündüz beklenilen.
Ruhumun bu güne kadar yediği o en büyük dua.
ve dilimde duanın yanına yapıştırdığım tek bir kelimeyle birlikte,
unutabilirim diyorum.
-yapabilirim.
Sonra;
her gün gelmen için dualarla süslediğim odama bir koku geliyor.
Afallıyorum,
ahh rayiha ahh.
Yani, bıktım böyle olmaktan,
daha doğrusu sende olamamaktan..
insanlardan bahsetmek bile istemiyorum.
Dilleri yeterince acı.
Sonra unutmak diyorum tekrar.
Unutmak suç.
Unutmak intikam.
Unutmak parçalamak geçmişi...
Ki bundan sonra.
Unuttum ben seni.
''Ve bundan sonra
senin gökyüzün benim gördüğüm mavi değil.''
Belina ÖZBEK
