Yalnızlık paylaşamamak
galiba.
Yüreğimi o’nunla bölüşemedim
elmanın yarısı gibi.
Hepsini o’na verdim!
O’nu da olduğu gibi istedim.
Ama “İçimden”
Yani susarak,
bir çocuk gibi korkarak.
O’nu özledim bir yaşam boyu,
farkında bile olmadan.
Kitaplarım artık
kütüphanemde görsel bir tema…
Şiirler suskun, vefasız.
Belki biraz da anlamsız.
Her şey ilk defa böylesine boş
Böylesine amaçsız.
Türküler, şarkılar da
Alıp başını gittiler.
Bağışlasın beni insanlık!
YZKİTAP İZLERİ
Sırça Köşk
Sabahattin Ali
Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku
