Yeni görüntülere, farklý açýlara ihtiyaç duyuyorum.Bu sýkýþmýþlýðýn ilçesinde hep ayný yüze ve soyut diye kendimi kalabalýklar içerisinde tedirgin ediyorum.Beni hastalýklý biri gibi görüyorlar.Bense içimden olmadýk ve olmayacaðýnýda umduðum tek kiþilik oyunlarýmý kurguluyorum.Ýþte umutsuzluðum.


Daha bi’ uzak çeþitliliðimi seziyorum.Sen nerede yaþayabilirsin, yolculuklarý seven, verimliliðine inandýðým düþncelerim.Sadece kaygý,sabýr,kibir bunlarý sende yok sayýp yaþayabildiðimi zannediyorum.Yalnýþýn üzerinde açgözlü ruh yaratýyorum tüm olayým bu.Farkýndayým...


Korkusuzca dalamýyorum istediðim yetenekli yollarýma.Kaybedersem.Aslýnda bunu seviyorum keybetmeyi.Çünkü bir ezilmiþlik duygusu uyandýrýyor bende ve hýrslarýmý görüyorum.Konuþamýyorum bu kalabalýkta eziyorlar beni hayalleri çok yüksek, oysa benim sadece düþünerek okumak.Gecelerde ve hýzlý uykularýmda yanýmda yatan (kendim) uzun saçlarýna kilitlenmek.Zoraki aðlatmak...


Çabuk deðiþiyorum, yoksa ahýný aldýklarým hedeflerine ulaþtýlarmý?Aylardýr sahteler hariç kalem ve gözyaþý baðdaþmýyor.Oysa sorunlu birine ne kadar ihtiyacým var bir bilseniz.Alýp isyanlarýnla geçmiþi öðreterek vede soyutlayarak döndürse beni baþta kötülükler çoðalsa, insanlara güvenim gelse, o kadýný düþünmesem.


Vücudumda ayrýmcýlýða yer veriyorum.Bakalým neren baþýna buyruk yaþayabilecek, beni etkileyecek.


Buraya kadar yazdýklarým umutlarým’ da bir sandýk.Þimdi çenemi tutyorum, kýzartýrcasýna sýkýyorum çenemi.Aðzýndan o kadýn diyor.Yüzü yanmýþ (kocasýnýn alkollü eve gelip yüzünü yaktýðý) kadýný düþünyorum.Ben bunun için bile yaþamalýyým.Boþlayamam.Yazmalýyým ki aslýnda kendi ürettiðim sorunlarýmda hiç bir þey olmadýðý, gerçek hayatta nedenli zorluklar bulunduðu.Acýdým ona.Fakat bir sonraki geliþinde ki gülümseme el çizgilerimi yordu.Günlerdir hiç bi’þey okumadým ve yazmadým.


Dünya yaþanacak bir yer diye düþünüyorum.Aslýnda ürettiðim sorunlarýmla yaþýyorum.Ýhtiyacým var bir vücuda.Sayýsýzca sapkýn düþüncelere.Ümitlere, aldatýlmalara, elemlere...


Aslýnda bir sevgiliye yazmayý çok isterdim geçen yazýlarýmda ki gibi.Þimdi onlardan daha fazla aþýðým kendime.Çünkü benim gibi birini bulamayacaðým.Birinle hayal olarak’ da yatacaksam bu ben olmalýyým.Yerler dönmeli, vücudum sabit göçebelere yol göstermeli.Tahammül ediyorum kendime çünkü ben iki kiþiyim.


SEVGÝYLE...DOSTÇA... BÜLENT YALÇINKAYA...